اى كسانى كه ايمان آوردهايد از غير خودتان [دوست و] همراز مگيريد [آنان] از هيچ نابكارى در حق شما كوتاهى نمىورزند. آرزو دارند كه در رنج بيفتيد. دشمنى از لحن و سخن‌شان آشكار است و آن‌چه سينههايشان نهان مىدارد بزرگ‌تر است در حقيقت ما نشانهها[ى دشمنى آنان] را براى شما بيان كرديم اگر تعقل كنيد. (118)
هان شما كسانى هستيد كه آنان را دوست داريد و [حال آن‌كه] آنان شما را دوست ندارند و شما به همه‌ی كتاب‌ها[ى خدا] ايمان داريد و چون با شما برخورد كنند مىگويند ايمان آورديم و چون [با هم] خلوت كنند از شدت خشم بر شما سر انگشتان خود را مىگزند. بگو به خشم خود بميريد كه خداوند به راز درون سينهها داناست. (119)
اگر به شما خوشى رسد آنان را بدحال مىكند و اگر به شما گزندى رسد بدان شاد مىشوند و اگر صبر كنيد و پرهيزگارى نماييد نيرنگ‌شان هيچ زيانى به شما نمىرساند يقيناً خداوند به آن‌چه مىكنند احاطه دارد. (120)
سوره‌ی آل‌عمران، ترجمه‌ی محمدمهدی فولادوند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر