خانه‌ی حسین منزوی غزل‌سرای ایرانی ویران شد


خانه‌ی حسين منزوی، شاعر غزل‌سرای به‌نام ايرانی با سکوت و بی‌توجهی مسئولان فرهنگی استان زنجان ويران شد.
خبرگزاری فارس روز چهارشنبه ۲۵ مرداد گزارش داد، در حالی که خانه‌ی شاعران بزرگ کشور ضمن مرمت يا خريداری به موزه يا خانه‌های فرهنگی تبديل می‌شوند، خانه‌ی حسين منزوی، شاعر به‌نام ايران در سکوت دستگاه‌های فرهنگی استان زنجان با خاک يکسان شد.
يحيی نقی‌زاده محبوب، مديرکل ميراث فرهنگی استان زنجان در مورد ويران شدن خانه‌ی حسين منزوی گفت: «ميراث فرهنگی بناهای پير و قديمی را ثبت می‌کند و در مورد بناهايی که دارای وجهه‌ی تاريخی يا ارزش‌های معماری نباشند وارد نمی‌شود.»
خردادماه ١٣٨٣ نيز خانه‌ی منسوب به ايرج ميرزا، شاعر ايرانی واقع در خيابان ۳۰ تير تهران از سوی مالک آن با خاک يکسان شد.
خانه‌ی متعلق به حسين منزوی در يکی از محله‌های معروف و قديمی شهر زنجان به نام حق‌وردی قرار داشت.
۱۱ مردادماه سال گذشته، بهروز منزوی، برادر حسين منزوی در بخشی از يادداشت خود در روزنامه‌ی تهران‌امروز نوشته بود: «وقتی حسين منزوی برای آخرين بار روی برانکارد، خانه‌ی موروثی را به مقصد بيمارستان ترک می‌کرد گفت چراغ‌های خانه را روشن کن ديوارها و درخت‌ها را خوب نگاه کرد سگش به دنبال برانکارد ضجه می‌زد و خانه در حال احتضار بود.»
به گفته‌ی بهروز منزوی، «از سر ناچاری و به اجبار خانه‌ی حسين منزوی که برای همسايه‌ها کانون خطر و برای شهرداری زمين متروکه تلقی می‌شود و بيم فروريختن ديوارها و عواقب احتمالی‌اش نگران‌زا شده است به قيمتی نازل فروخته می‌شود تا احتمالأ تبديل به آپارتمان شود. خانه می‌ميرد.»
حسين منزوی يکم مهرماه ۱۳۲۵ زاده شد و در يک خانواده‌ی فرهنگی رشد کرد. منزوی در شعر سپيد نيز دستی داشت، حتا موسيقی را خوب می شناخت و صدا و خط خوبی نيز داشت. وی در سال ۱۳۴۴ وارد دانشکده‌ی ادبيات دانشگاه تهران شد. سپس اين رشته را رها کرد و به جامعه‌شناسی روی آورد اما اين رشته را نيز ناتمام گذاشت.
نخستين دفتر شعرش به نام «حنجره‌ی زخمی تغزل» در بخش «شعر جوان‌« جايزه‌ی فروغ فرخزاد، معتبرترين جايزه‌ی ادبی ايران در آن زمان را دريافت کرد.
منزوی در آن سال‌ها وارد راديو و تلويزيون ملی ايران شد و در گروه ادب امروز با نادر نادرپور، شاعر ايرانی همکاری کرد.
از آثار اين شاعر می‌توان به عشق در حوالی فاجعه، مجموعه غزلی سروده شده از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۷۲، از شوکران و شکر؛ مجموعه غزلی سروده‌شده از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۶۷، با سياوش از آتش و از ترمه و تغزل؛ گزيده اشعار ۱۳۷۶ اشاره کرد.
حسين منزوی پس از مدت‌ها تحمل بيماری قلبی در ۱۶ ارديبهشت‌ماه سال ۱۳۸۳ در بيمارستان رجايی تهران درگذشت.

برگرفته از: رادیو زمانه، دوم شهریور نود و یک
به همراه گزارش تصویری: خبرگزاری مهر

۱ نظر:

  1. اشکالی نداره...از همه چی باید گذشت.خود ادیبان و شاعرانو از زندگی نگیرند خیلی لطف می کنن.

    پاسخحذف

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...