متن کامل منشور خانه‌ی آزادی بیان

اعضای هیئت دبیران خانه‌ی آزادی بیان مشخص شدند

بر اساس رأی اعضای خانه‌ی آزادی بیان، منصور کوشان، نیلوفر بیضایی، فرج سرکوهی، پرتو نوری‌علا، شهلا بهاردوست، حسین نوش‌آذر و علی نگهبان به عنوان اعضای هیئت دبیران این نهاد انتخاب شدند.

خانه‌ی آزادی بیان که نهادی غیرانتفاعی و ثبت شده در نروژ در زمینه‌ی آزادی بیان است، با مشخص شدن اعضای هیئت دبیران، فعالیت علنی خود را از ابتدای خرداد سال جاری آغاز خواهد کرد.
به گفته‌ی منصور کوشان، مؤسس خانه آزادی بیان، حدود ۱۲۰ نفر از هنرمندان و آفرینشگران فرهنگی، ادبی و هنری به عضویت این خانه در آمده‌اند که از میان آن‌ها، حدود سه چهارمشان در رأی‌گیری برای انتخاب اعضای هیئت دبیران شرکت کردند.

آقای کوشان به بی.‌بی.سی فارسی گفت: «تصویب متن نهایی منشور با رأی اکثریت اعضا، تدوین اساسنامه و راه‌اندازی سایت خانه‌ی آزادی بیان از اولویت‌های کاری اعضای هیئت دبیران خانه‌ی آزادی بیان خواهد بود.»

به گفته‌ی او، هیئت دبیران همچنین باید راهکارهای لازم برای برگزاری جلسه‌های فرهنگی، ادبی و هنری را فراهم کنند و کمیسیون‌های فرهنگی، ادبی، هنری، کمیته‌های کشوری و برنامه‌های ویژه را تدارک ببینند.

منصور کوشان، خانه‌ی آزادی بیان را نهادی متشکل از ایرانیان داخل و خارج ایران می‌داند که «برخلاف بسیاری از نهادهای مشابه، نهادی است که همه‌ی اهالی فرهنگ و هنر می‌توانند در آن عضویت و فعالیت داشته باشند.»

متن خبر برگرفته از: این‌جا

متن کامل منشور خانه‌ی آزادی بیان

خانه‌ی آزادی بیان، نهادی است آزاد و مستقل و غیرانتفاعی که با باور به «بیانیه‌ی جهانی حقوق بشر» (دی ۱۳۲۷)، «متن ۱۳۴ نویسنده» (مهر ۱۳۷۳) و «منشور کانون نویسندگان ایران» (شهریور ۱۳۷۵) بر اساس اصل‌های زیر آغاز به فعالیت می‌کند:

۱- آزادیِ بیانِ اندیشه و تخیل، به هر شکل و به هر شیوه، بی‌هیچ حصر و استثنا، حق همه‌گان است.

۲- هر شخص حقیقی و هر نهاد حقوقی در بیان حاصل اندیشه، تخیل و احساس خویش در همه‌ی عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی، و در هر یک از شکل‌ها و شیوه‌های آفرینش فکری و هنری (گفتار، نوشتار، طراحی، نقاشی، کاریکاتور، گرافیک، مجسمه، معماری، نمایش، فیلم، رقص، موسیقی) آزاد است.

۳- هیچ شخص حقیقی یا نهاد حقوقی رسمی یا نارسمی نمی‌تواند برای چه‌گونگی بیان اندیشه و تخیل، قید‌ها، محدودیت‌ها، روش‌ها یا چارچوب‌هایی تعیین کند.

۴- پاسخ بیان هر گونه اندیشه، تخیل و همه‌ی فرآورده‌های فرهنگی، تنها بیان به یکی از شیوه‌های فرهنگی است و هیچ شخص حقیقی یا حقوقی، نهاد رسمی یا نارسمی نمی‌تواند به بهانه‌ی انتقاد و توهین به کسان، عقیده‌ها، دین‌ها، قوم‌ها، ملت‌ها و نمادهای آن‌ها، اثر‌ها را سانسور کند، سدی در راه انتشار اثر‌ها ایجاد کند و آفرینشگران و تولیدکنندگان اثر‌ها را بازداشت، شکنجه و زندانی کند.

۵- هر گونه سانسور و سدی در راه انتشار و گسترش آزادی بیان، به هر بهانه‌ای و در هر وضعیتی، مخالف اصل آزادی بیان است و «خانه‌ی آزادی بیان» وظیفه‌ی خود می‌داند در برابر همه‌ی شیوه‌های سانسور بایستد و در راه امحای آن‌ها بکوشد.

۶- «خانه‌ی آزادی بیان»، دفاع از همه‌ی کسانی را که به اتهام یا به جرم بیان اندیشه‌ و تخیل‌شان بازداشت یا محکوم شده‌اند، یا با فشارهای گوناگونی چون حذف فرهنگی، محرومیت از کار فرهنگی و برخوردهای خشونت‌آمیز رو به رو گشته‌اند، وظیفه‌ی خود می‌داند و در راه آزادی آن‌ها و بیان اندیشه‌ و تخیل و انتشار اثر‌هایشان با روش‌های صلح‌آمیز می‌کوشد.

۷- هر کس و هر نهاد حقیقی یا حقوقی که منشور «خانه‌ی آزادی بیان» را باور دارد، صرف نظر از زبان، ملیت، دین، عقیده، جنسیت، می‌تواند به صورت عضو وابسته یا پیوسته یا باز با آن همکاری کند.

۸- «خانه‌ی آزادی بیان»، می‌تواند در راه تحقق و گسترش آزادی بیان اندیشه و تخیل و امحای هر گونه سانسوری با هر شخص حقیقی و نهاد حقوقی رسمی یا نارسمیِ باورمند به «بیانیه‌ی جهانی حقوق بشر» و آزادیهای دمکراتیک، همکاری‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داشته باشد.

۹- «خانه‌ی آزادی بیان»، هزینه‌های مادی خود را از راه برگزاری جلسه‌ها، سیمنار‌ها و جشنواره‌های فرهنگی، هنری، سیاسی و به وسیله‌ی تولید و فروش کالاهای فرهنگی (کتاب، مجله، سی دی، فیلم، نقاشی و.. محصول عضو‌ها و همکاران)، و از راه‌هایی که سدی در راه تعالیِ آزادی بیان نباشند، تأمین می‌کند.