به مناسبت دوازدهمین سال خاموشی
احمد شاملو شاعر آزادی
دوازده سال
از خاموشی «بامداد شاعر» گذشت، اما او چون قله‌ی بلندی که هر چه از آن دورتر می‌شویم
بیشتر دامن می‌گسترد، در پیش چشم ما شکوهمندتر از دوران حیات خود نمایان می‌شود.
وجه تمایز
شاملو با بسیاری از همگنان این است که «بامداد» شاعری توانا و در عین حال متفکر،
هنرمند و روشنفکری متعهد به معنای اصیل بود؛ آزادی‌خواهی که لحظه‌ای از ستیز با
دشمنان آزادی و دفاع از آزادی بی‌قید و شرط بیان دست نکشید. شعر او، شعر زندگی،
شعر آینده و سرنوشت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی انسان است.
حضور شاملو
در عرصه‌ی ادبی و اجتماعی ایران، طی چند دهه، مانع جلوه‌گری هنرفروشان فرصت‌طلب یا
مردم‌گریزی‌ها و عافیت‌طلبی‌های پنهان و آشکار بود. آرمان‌های انسانی او بس بلند است و از این رو، بر خلاف گمان
برخی بی‌هنران فصلی و موسمی، شاعری ماندگار است که تأثیر فزاینده و روینده‌ی او
تازه اکنون خود را نشان می‌دهد. زیرا شعر او، نوید آینده است.
یادش را
گرامی می داریم و روز دوشنبه دوم مرداد، ساعت ۴ بعد از ظهر مزارش را گلباران می‌کنیم.
کانون نویسندگان ایران
۲۹ تیرماه ۱٣۹۱
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر