درباره‌ی بازداشت فریبرز رییس‌دانا
فریبرز رئیس دانا، اقتصاددان و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران صبح روز
دوشنبه اول خرداد ۱٣۹۱، به دنبال مراجعه‌ی روز قبلِ مأموران برای جلب او، خود را
به پاسگاه پلیس امنیت معرفی کرد و از آنجا به زندان اوین منتقل شد.
«جرم» رئیس‌دانا آن بود که هم زمان با اجرای «طرح هدفمندسازی یارانه‌ها» از دیدگاه
یک اقتصاددان مخالفت خود را با اجرای این طرح و دلایل این مخالفت را بیان کرد؛ امری
که در هیچ نظام قضایی وصف مجرمانه ندارد و پس از آن نیز بار‌ها شاهد مخالفت افراد،
گروه‌ها، جناح‌های مختلف سیاسی و حتا کار بدستان نظام با این طرح بوده‌ایم، بی‌آنکه
هیچ یک از آن‌ها بازداشت شوند یا تحت تعقیب قرار گیرند.
رئیس‌دانا در آذر ۱٣٨۹ و پس از مصاحبه‌ای در این زمینه شبانه و
بلافاصله بازداشت شد و در جریان بازجویی‌ها عضویت در کانون نویسندگان
ایران نیز به عناوین اتهامی او افزوده شد. او پس از یک ماه حبس
با سپردن وثیقه آزاد شد و سرانجام در بهار ۱٣۹۰ به موجب حکم دادگاه بدوی به یک سال حبس تعزیری محکوم گردید. این حکم
در آذر ۱٣۹۰ در دادگاه
تجدید نظر تأیید شد.
از آنجا که بحث نظری درباره‌ی سیاست‌های جاری کشور در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی،
اجتماعی، فرهنگی و... حق یکایک شهروندان است و طرح چنین بحث‌ها یا عضویت در تشکلی
چون کانون نویسندگان ایران در هیچ نظام حقوقی و انسانی وصف جزایی ندارد، کانون نویسندگان
ایران حکم صادره در مورد فریبرز رئیس‌دانا را فاقد هر گونه اساس حقوقی می‌داند و
خواهان توقف اجرای حکم و آزادی بی‌قید و شرط او و همه‌ی زندانیان سیاسی است.
کانون نویسندگان ایران
۲ خرداد ۱٣۹۱
منیژه نجم عراقی روانه‌ی زندان شد
در پی پروژه‌ی ازکارانداختنِ قطعی کانون نویسندگان ایران و زندانی کردن فریبرز
رئیس دانا، عضو هیئت دبیران کانون، منیژه نجم عراقی، فعال پی‌گیر مسایل زنان، نویسنده
و مترجم («جامعه‌شناسی زنان»، «درآمدی جامع بر نظریه‌های فمینیستی»، «زن و ادبیات»
و بسیاری از مقاله‌ها و سخنرانی‌ها) و عضو دیرین و منشی منتخب در آخرین انتخابات
کانون نویسندگان ایران (تیر ماه ۱۳۸۷) روز یک شنبه هفتم خرداد ۱۳۹۱ روانه‌ی زندان
اوین شد.
روز ۳ شهریور ۱۳۸۹ مأموران امنیتی به منزل نجم عراقی ریختند و ضمن بازرسی مفصل
و ضبط بسیاری از اسناد و مدارک و مُهر کانون، او را چهار جلسه مورد بازجویی قرار
دادند و سپس به مدت سه روز (از ۲۴ مهر ۸۹ تا ۲۷ مهر ۸۹) بازداشت و آن‌گاه در
دادگاهی سردستی (۳ اسفند ۸۹) به یک سال زندان محکوم کردند. در کیفرخواست و حکم
دادگاه اتهام او را «تبلیغ علیه نظام» از طریق ارسال بیانیه‌های کانون نویسندگان ایران
و نیز شرکت در مراسم بزرگداشت سالانه بر سر مزار زنده یادانِ جان باخته محمد مختاری
و محمد جعفر پوینده، و نیز شاعر بزرگ ما، احمد شاملو، اعلام کردند.
چنان که بار‌ها به تأکید گفته‌ایم مسئولیت بیانیه‌های کانون بر عهده‌ی هیئت دبیرانِ
منتخب آن و تک‌تک اعضای کانون است و از این رو هیچ مسئولیت مستقیمی متوجه منیژه
نجم عراقی نیست. اتهام شرکت در مراسم بزرگداشت نیز، آن هم در گورستانی که کیلومتر‌ها
از آب و آبادانی به دور است، بیش‌تر به یک شوخی تلخ می‌ماند تا اتهامی که قرار است
به استناد آن یکی از فرهیخته‌ترین زنان این کشور را یک سال به بند بکشند. منیژه
نجم عراقی در کار خود، چه در مقام عضویت و چه به عنوان منشی کانون، همواره بسیار
دقیق، منضبط، دلسوز و وقت‌شناس و نمونه‌ی اعلای وظیفه‌شناسی و پای‌بندی به آزادی
بود و اعضای کانون از همه‌ی جهات قدردان زحمات او هستند.
کانون نویسندگان ایران ضمن جلب توجه اهل قلم و دیگر مدافعان آزادی بیان به
پروژه‌ی از کار انداختن کانون، با اتکا به منشور و اساس‌نامه‌ی خود مانند گذشته بر
حق چون و چرا ناپذیر خود برای دفاع پی‌گیر از آزادی بیان و قلم و اندیشه پا می‌فشارد
و خواهان آزادی بی‌قید و شرط دو عضو زندانی خود، منیژه نجم عراقی و فریبرز رئیس‌دانا،
و تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی است.
کانون نویسندگان ایران
۸ خرداد ۱۳۹۱
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر